پرسش :

مى‏ خواهم براى رضاى خدا با آقايى ازدواج كنم كه معلول است. آيا اين اقدام پسنديده است؟

پاسخ :
ازدواج فرد سالم با معلول يا جانباز، ازدواج ايثارگرانه است كه ارزش و پاداش فراوانى دارد. اين گونه ازدواج‏ ها از قاعده همتايى خارج، و نوعى ايثار است؛ بنابراين، هركسى توان آن را ندارد.
براى اين گونه ازدواج‏ ها، روحيه و ويژگى‏ هاى خاصى لازم است. بايد هدف و انگيزه‏اى عالى، سعه صدر و تحمل قوى داشته باشيد. اگر شخصى به شدت عاطفى هستيد، توجه داشته باشيد كه تصميمتان از روى دلسوزى و احساسات زودگذر نباشد. اگر اهل منت گذاشتن و تحقير كردن هستيد، اين ازدواج درست نيست.
افزون بر اين، بايد به نكاتى ديگر توجه داشته باشيد:
1. پيش از ازدواج با مشاوران مراكز بهزيستى و بنيادهاى مخصوص آنان مشاوره كنيد. شما بايد با ويژگى‏ هاى جسمى، روحى و روانى طرف مقابل و نيز ميزان نياز وى به مراقبت آشنا شويد و توان جسمى و روحى خود را براى مراقبت از وى و همراهى‏ اش در نظر بگيريد؛
2. حتما با خانم‏ هايى كه تجربه چنين ازدواجى را داشته ‏اند، صحبت كنيد؛
3. به پيامدها و سختى‏ هاى آن بينديشيد. فقط مقصدى عالى و الاهى است كه توان تحمل سختى‏ ها را به شما خواهد داد؛
4. به مسائل اخلاقى، رفتارى و فرهنگ خانوادگى طرف مقابلتان هم توجه كنيد؛
5. به احتمال عقيم بودن يا عقيم شدن وى نيز توجه داشته باشيد.
به طور معمول، خانم‏ هايى كه تجربه ازدواج پيشين داشته‏ اند، به دليل تجربه و آگاهى بيشتر در زمينه همسردارى، دراين گونه ازدواج‏ها موفق ‏ترند.
برخى، ازدواج دو نفر با وضعيت مشابه و در حقيقت همتايى را پيشنهاد مى‏ دهند به اين دليل كه همديگر را بهتر درك مى‏كنند و احتمال منت گذاشتن در زندگى آينده منتفى مى‏ شود. اين پيشنهاد در صورتى عملى است كه دو نفر متكى به غير نباشند.
منبع:سایت انوار طاها